အခုတေလာ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို အသစ္ျပန္ေရးမလား ဒါမွမဟုတ္ ျပင္ဆင္ေရးဆဲြမလား ဆိုၿပီး အသံေတြ ဆူညံေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္က အစည္းအေ၀းေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားကို တက္ခဲ့ ပါတယ္။ အဲဒီ အသံေတြက ဘယ္ကေန ဘယ္လို ေပၚေပါက္လာသလဲ ကၽြန္ေတာ္လည္း မစဥ္းစားႏိုင္ေတာ့ ပါဘူး။ အခုဆိုရင္ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးေလာကႀကီးမွာ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို အသစ္ျပန္ေရးဆဲြမဲ့ အဖဲြ႕နဲ႔ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ ႏုတ္ပယ္မဲ့ အဖဲြ႕ဆိုၿပီး အႀကိတ္အနယ္ ေျပာေနဆိုေနၾကတယ္။ သတင္းဌာနေတြကလည္း အဲဒီအခ်က္ကိုဘဲ သည္းသည္းမည္းမည္း သတင္းေတြမွာ ေဖၚျပေနၾကတယ္။ အဲဒါနဲ႔ဘဲ ျပည္သူလူထုႀကီးအတြင္းမွာလည္း ဒီကိစၥကိုဘဲ အေျခအတင္ ေဆြးေႏြးေနတာေတြ ေပၚေပါက္လာခဲ့တယ္။
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္ကဆိုရင္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို အသစ္ျပန္ေရးဆဲြမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္တာကိုဘဲ လုပ္မလားဆိုတာကို ျပည္သူေတြရဲ႕ သေဘာထားကို ရယူဖို႔ ၿမိဳ႕နယ္စုံေတြမွာ အစည္းအေ၀းေတြ တစ္ႏိုင္ငံလုံးမွာ က်င္းပေနပါတယ္။ မေန႕တစ္ေန႔က ဆိုရင္ ရန္ကုန္တိုင္းမွာ လူထုေသာင္းခ်ီ တက္ေရာက္တဲ့ သေဘာထားေကာက္ယူမႈပဲြေတြေတာင္ က်င္းပေနခဲ့တာေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ကေတာ့ မွားတယ္လို႔ တိုက္ရိုက္ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီေလာက္ေတာင္ တစ္ႏိုင္ငံလုံးမွာ ေငြကုန္၊ အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး လုပ္ေနတာကေတာ့ အင္အားေတြ ဆုံးရံႈးတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ပါတီအေနနဲ႔ တစ္ျခား ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ရွိေနရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ တစ္ျခားပါတီ အဖဲြ႔အစည္းေတြကလည္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ ဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ေလ့လာသုံးသပ္ေရး ပူးတဲြေကာ္မတီကို မိမိတို႕ ျပင္ဆင္ခ်င္တဲ့ အခ်က္ေတြကို ေပးပို႔ေနတာေတြေတာင္မွ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္ကဘဲ လိုက္မမီတာလားမသိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ လုံး၀သေဘာမေပါက္ဘူးဗ် ။ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္ေနတာကေတာ့ အဆင့္ေက်ာ္ေနတယ္လို႔ဘဲ သေဘာေပါက္ထားပါတယ္။
ကိုင္းဗ်ာ ..... ေဆြးေႏြးၾကည့္ရေအာင္။ အသစ္ေရးမယ္ဆိုရင္ ဘယ္မူေတြနဲ႔ အသစ္ေရးမွာလဲ။ ေကာင္းပါၿပီ ။ ျပင္ဆင္မယ္ဗ်ာ . . . . . ဒါဆိုရင္ ဘယ္မူနဲ႔ ဘယ္သေဘာထားကို ကိုင္ၿပီး ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္မွာလဲ။ ကိုယ့္တစ္ဖဲြ႕ထဲရဲ႕ မူေတြနဲ႔ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲဗ်ာ . . . ။ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါအုန္း။ အဲဒီလို ကိုယ့္တစ္ဖဲြ႕ထဲရဲ႕သေဘာထားနဲ႔ ေရးခဲ့ လုပ္ခဲ့လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘယ္ဘ၀ကို ေရာက္ခဲ့လဲ ဆိုတာ သခၤန္းစာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ အဲဒီ သခၤန္းစာကို ေမ့ထားၿပီး ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ ေရးၾကအုန္းမွာလားဗ်ာ။ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ေတာ့ ။ ေတာ္ပါေတာ့လို႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။
ဒါဆိုရင္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ဒီအတိုင္းထားလိုက္ၾကေတာ့မွာလား။ ထားလို႔ေတာ့ ဘယ္ ျဖစ္လိမ့္မလဲ။ အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုရဲ႕ သေဘာထားကို အမ်ားျပည္သူရဲ႕သေဘာထားလိုလို ဟိုလိုလို ဒီလိုလို လုပ္ၿပီး ကိုယ့္လိုဖတ္အတိုင္း ကိုယ္ေရးခဲ့တာႀကီးကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီအတိုင္းထားလို႔ ျဖစ္မလဲ ။ အခုကိုဘဲ အဲဒီအေျခခံဥပေဒကို မလိုေတာ့လို႔ ျပင္မလား - အသစ္ေရးမွာလား ျဖစ္ေနၾကတာကို ၾကည့္ရင္ ဒီအတိုင္းက အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သိသာထင္ရွားေနၿပီးသားပါ။ အခု ကၽြန္ေတာ္ ေဆြးေႏြးေနတာက အသစ္ေရးမွာလား နဲ႔ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ မွာလား ဆိုၿပီး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ႀကီး အျငင္းပြါးေနၾကတဲ့ကိစၥကို ေဆြးေႏြးေနျခင္းဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္ကေတာ့ အဆင့္ေက်ာ္ေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပထမဆုံးစဥ္းစားရမွာက တစ္ႏိုင္ငံလုံးက အဖဲြ႕အစည္းေတြအားလုံးရဲ႕ "ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္"သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ကသာ အဓိကျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ မရွိဘဲ မျဖစ္ေပၚခဲ့ဘဲ ဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒတစ္ခုကို ေရးဆဲြတာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ျပင္ဆင္တာဘဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္လို႔ကို မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး လုပ္ခဲ့ၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို ဇြတ္ထိုးလုပ္ခဲ့လို႔လည္း ဒုကၡ သုကၡေတြ ေတြ႕ခဲ့ၾကရၿပီးပါၿပီ။ ဒီေန႔ လုပ္ရမွာက တစ္ျပည္လုံး အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ တစ္ျပည္လုံးက အဖဲြ႕ အစည္းေတြရဲ႕ ဘုံသေဘာတူညီခ်က္ ျဖစ္တဲ့ တစ္ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီမႈႀကီး ရဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္း သုံးပြင့္ဆိုင္ ႏိုင္ငံေရးေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးပဲြ က်င္းပႏိုင္ေရးကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာလည္း ဒီသေဘာ ဒီအဓိပၸါယ္မ်ိဳးဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ မရေသးဘဲ ၊ မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘဲနဲ႔ ေရးဆဲြမယ့္ အေျခခံ ဥပေဒကေတာ့ အသစ္ဘဲေရးေရး ၊ ျပင္ဆင္တာဘဲ လုပ္လုပ္ အဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။ အခုဟာက အဲဒီအဆင့္ကို ေက်ာ္ေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ခံစားမိတယ္ဗ်ာ ..... ။
ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ေတြရခဲ့ရင္ အခုရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပင္ဆင္ဖို႔အတြက္ ကမၻာေပၚမွာ အခက္ဆုံး ျဖစ္ေအာင္လုပ္ထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ဆိုတာကို အလြယ္တကူ ျပင္/သစ္ ႏိုင္မွာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီမႈက အင္မတန္မွ ရဖို႔ ခက္တယ္လို႔ ေစာဒက တက္ခ်င္တက္ႏိုင္ပါတယ္။ ေရရွည္ေကာင္းဖို႔ဆိုတာကေတာ့ ဒီနည္းလမ္းက အခိုင္မာဆုံးနဲ႔ အေကာင္းဆုံးဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီမႈေတြမွာ ပါ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ အဖဲြ႕အစည္းအသီးသီးရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာရွိၿပီးသားမို႔ (သို႔မဟုတ္) တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားလည္း လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ရွိၿပီးသားမို႔ အေျခခံဥပေဒ နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျပင္တာဘဲလုပ္လုပ္ ၊ အသစ္ေရးတာဘဲ လုပ္လုပ္ အလြန္ကို လြယ္တဲ့ကိစၥတစ္ခုျဖစ္သြားပါၿပီ။ အခုလို အသစ္ေရးမွာလား ၊ ျပင္ဆင္မွာလားဆိုတာကို အခ်ိန္ကုန္ ေငြကုန္ခံၿပီး လိုက္ေမးေနစရာ မလိုေတာ့ပါ ဘူး။
အားလုံးပါ၀င္တဲ့ ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးပဲြႀကီး တစ္ရပ္ကို က်င္းပၿပီး သေဘာတူညီခ်က္ရယူဖို႔ဆိုတာ အေတာ္ကို ခက္ပါတယ္။ ဒါလက္ေတြ႕ မက်ဘူးလုိ႔ ဘယ္လိုဘဲ ေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ေရွာင္လဲြထြက္သြားလို႔ လုံး၀မရပါဘူး။ လုံး၀ မသင့္ပါဘူး။ ၾကည့္ပါေလ။ အခုဆိုရင္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဆိုတဲ့ကိစၥမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ ကေတာင္ သေဘာတူေနပါၿပီ။ မျငင္းေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက နီးစပ္မႈ ရွိတဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူခ်က္ဆိုတာကေတာ့ လိုကိုလိုသလို ၊ ရွိကိုရွိရမယ့္ အခ်က္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကဲဗ်ာ . . . . . ။ ဘုံသေဘာတူထားတဲ့ ဘုံႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ မရွိေသးဘဲနဲ႔ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ေရးဆဲြတာျဖစ္ျဖစ္ ၊ အသစ္ေရးတာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီမႈ ဆိုတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ကသာလွ်င္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို အသစ္ျပန္ေရးမွာလား ၊ ျပင္ဆင္တာကိုဘဲ လုပ္မွာလားဆိုတာကို ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြက တိုက္ရိုက္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီေန႔ အေျခအေနကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရကိုယ္တိုင္က တစ္ႏိုင္ငံလုံး အပစ္ရပ္ေရးကို ႀကိဳးစားေနၿပီး အဲဒီေနာက္မွာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြေတြျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ႀကိဳးစားေနတာကို ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရွာင္ဖယ္ဖို႔ မသင့္ပါဘူး။ စစ္မွန္တဲ့၊ တရားနည္းလမ္းက်တဲ့၊ တရားမွ်တတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြ ျဖစ္ဖို႔ဘဲ လိုအပ္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးေျပာခ်င္တာကေတာ့ အသစ္ေရးမွာလား ၊ ျပင္ဆင္မွာလား ဆိုတဲ့ (မလိုအပ္ေသးတဲ့) ကိစၥမွာ အခ်ိန္မျဖဳန္းသင့္ဘဲ ႏိုင္ငံေရးေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရး ကိစၥရပ္ ျဖစ္ေပၚလာေစဖို႔ကိုသာ အားသြန္ခြန္စိုက္ ဆက္လက္ေဆြးေႏြး အေကာင္အထည္ ေဖၚသြားသင့္ေၾကာင္းပါ ဗ်ာ .... ။
အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီ အဖဲြ႕ခ်ဳပ္ကဆိုရင္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို အသစ္ျပန္ေရးဆဲြမွာလား။ ဒါမွမဟုတ္ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္တာကိုဘဲ လုပ္မလားဆိုတာကို ျပည္သူေတြရဲ႕ သေဘာထားကို ရယူဖို႔ ၿမိဳ႕နယ္စုံေတြမွာ အစည္းအေ၀းေတြ တစ္ႏိုင္ငံလုံးမွာ က်င္းပေနပါတယ္။ မေန႕တစ္ေန႔က ဆိုရင္ ရန္ကုန္တိုင္းမွာ လူထုေသာင္းခ်ီ တက္ေရာက္တဲ့ သေဘာထားေကာက္ယူမႈပဲြေတြေတာင္ က်င္းပေနခဲ့တာေတြ႕ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေနနဲ႔ကေတာ့ မွားတယ္လို႔ တိုက္ရိုက္ မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီေလာက္ေတာင္ တစ္ႏိုင္ငံလုံးမွာ ေငြကုန္၊ အခ်ိန္ကုန္ခံၿပီး လုပ္ေနတာကေတာ့ အင္အားေတြ ဆုံးရံႈးတယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ပါတီအေနနဲ႔ တစ္ျခား ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြ ရွိေနရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ဘူးေပါ့ဗ်ာ။ တစ္ျခားပါတီ အဖဲြ႔အစည္းေတြကလည္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ဖဲြ႕စည္းထားတဲ့ ဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ေလ့လာသုံးသပ္ေရး ပူးတဲြေကာ္မတီကို မိမိတို႕ ျပင္ဆင္ခ်င္တဲ့ အခ်က္ေတြကို ေပးပို႔ေနတာေတြေတာင္မွ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီ စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြကို ကၽြန္ေတာ္ကဘဲ လိုက္မမီတာလားမသိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ လုံး၀သေဘာမေပါက္ဘူးဗ် ။ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္ေနတာကေတာ့ အဆင့္ေက်ာ္ေနတယ္လို႔ဘဲ သေဘာေပါက္ထားပါတယ္။
ကိုင္းဗ်ာ ..... ေဆြးေႏြးၾကည့္ရေအာင္။ အသစ္ေရးမယ္ဆိုရင္ ဘယ္မူေတြနဲ႔ အသစ္ေရးမွာလဲ။ ေကာင္းပါၿပီ ။ ျပင္ဆင္မယ္ဗ်ာ . . . . . ဒါဆိုရင္ ဘယ္မူနဲ႔ ဘယ္သေဘာထားကို ကိုင္ၿပီး ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္မွာလဲ။ ကိုယ့္တစ္ဖဲြ႕ထဲရဲ႕ မူေတြနဲ႔ေတာ့ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ျဖစ္ႏိုင္မွာလဲဗ်ာ . . . ။ စဥ္းစားၾကည့္ၾကပါအုန္း။ အဲဒီလို ကိုယ့္တစ္ဖဲြ႕ထဲရဲ႕သေဘာထားနဲ႔ ေရးခဲ့ လုပ္ခဲ့လို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘယ္ဘ၀ကို ေရာက္ခဲ့လဲ ဆိုတာ သခၤန္းစာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ အဲဒီ သခၤန္းစာကို ေမ့ထားၿပီး ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ထပ္ ေရးၾကအုန္းမွာလားဗ်ာ။ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ေတာ့ ။ ေတာ္ပါေတာ့လို႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။
ဒါဆိုရင္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ဒီအတိုင္းထားလိုက္ၾကေတာ့မွာလား။ ထားလို႔ေတာ့ ဘယ္ ျဖစ္လိမ့္မလဲ။ အဖဲြ႕အစည္းတစ္ခုရဲ႕ သေဘာထားကို အမ်ားျပည္သူရဲ႕သေဘာထားလိုလို ဟိုလိုလို ဒီလိုလို လုပ္ၿပီး ကိုယ့္လိုဖတ္အတိုင္း ကိုယ္ေရးခဲ့တာႀကီးကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီး ဒီအတိုင္းထားလို႔ ျဖစ္မလဲ ။ အခုကိုဘဲ အဲဒီအေျခခံဥပေဒကို မလိုေတာ့လို႔ ျပင္မလား - အသစ္ေရးမွာလား ျဖစ္ေနၾကတာကို ၾကည့္ရင္ ဒီအတိုင္းက အလုပ္မျဖစ္ေတာ့ဘူးဆိုတာ သိသာထင္ရွားေနၿပီးသားပါ။ အခု ကၽြန္ေတာ္ ေဆြးေႏြးေနတာက အသစ္ေရးမွာလား နဲ႔ ျပင္ဆင္ျဖည့္စြက္ မွာလား ဆိုၿပီး က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ႀကီး အျငင္းပြါးေနၾကတဲ့ကိစၥကို ေဆြးေႏြးေနျခင္းဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္ကေတာ့ အဆင့္ေက်ာ္ေနတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပထမဆုံးစဥ္းစားရမွာက တစ္ႏိုင္ငံလုံးက အဖဲြ႕အစည္းေတြအားလုံးရဲ႕ "ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္"သာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ကသာ အဓိကျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ မရွိဘဲ မျဖစ္ေပၚခဲ့ဘဲ ဖဲြ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒတစ္ခုကို ေရးဆဲြတာဘဲျဖစ္ျဖစ္ ျပင္ဆင္တာဘဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္လို႔ကို မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး လုပ္ခဲ့ၾကတာေတြလည္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီလို ဇြတ္ထိုးလုပ္ခဲ့လို႔လည္း ဒုကၡ သုကၡေတြ ေတြ႕ခဲ့ၾကရၿပီးပါၿပီ။ ဒီေန႔ လုပ္ရမွာက တစ္ျပည္လုံး အမ်ိဳးသား ျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ တစ္ျပည္လုံးက အဖဲြ႕ အစည္းေတြရဲ႕ ဘုံသေဘာတူညီခ်က္ ျဖစ္တဲ့ တစ္ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီမႈႀကီး ရဖို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္း သုံးပြင့္ဆိုင္ ႏိုင္ငံေရးေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးပဲြ က်င္းပႏိုင္ေရးကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာလည္း ဒီသေဘာ ဒီအဓိပၸါယ္မ်ိဳးဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ မရေသးဘဲ ၊ မျဖစ္ႏိုင္ေသးဘဲနဲ႔ ေရးဆဲြမယ့္ အေျခခံ ဥပေဒကေတာ့ အသစ္ဘဲေရးေရး ၊ ျပင္ဆင္တာဘဲ လုပ္လုပ္ အဆင္မေျပႏိုင္ပါဘူး။ အခုဟာက အဲဒီအဆင့္ကို ေက်ာ္ေနတယ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ေတာ့ ခံစားမိတယ္ဗ်ာ ..... ။
ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ေတြရခဲ့ရင္ အခုရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ ျပင္ဆင္ဖို႔အတြက္ ကမၻာေပၚမွာ အခက္ဆုံး ျဖစ္ေအာင္လုပ္ထားတဲ့ ၂၀၀၈ ဖဲြ႔စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ ဆိုတာကို အလြယ္တကူ ျပင္/သစ္ ႏိုင္မွာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီမႈက အင္မတန္မွ ရဖို႔ ခက္တယ္လို႔ ေစာဒက တက္ခ်င္တက္ႏိုင္ပါတယ္။ ေရရွည္ေကာင္းဖို႔ဆိုတာကေတာ့ ဒီနည္းလမ္းက အခိုင္မာဆုံးနဲ႔ အေကာင္းဆုံးဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူညီမႈေတြမွာ ပါ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ အဖဲြ႕အစည္းအသီးသီးရဲ႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာရွိၿပီးသားမို႔ (သို႔မဟုတ္) တပ္မေတာ္သား လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားလည္း လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ရွိၿပီးသားမို႔ အေျခခံဥပေဒ နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ျပင္တာဘဲလုပ္လုပ္ ၊ အသစ္ေရးတာဘဲ လုပ္လုပ္ အလြန္ကို လြယ္တဲ့ကိစၥတစ္ခုျဖစ္သြားပါၿပီ။ အခုလို အသစ္ေရးမွာလား ၊ ျပင္ဆင္မွာလားဆိုတာကို အခ်ိန္ကုန္ ေငြကုန္ခံၿပီး လိုက္ေမးေနစရာ မလိုေတာ့ပါ ဘူး။
အားလုံးပါ၀င္တဲ့ ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးပဲြႀကီး တစ္ရပ္ကို က်င္းပၿပီး သေဘာတူညီခ်က္ရယူဖို႔ဆိုတာ အေတာ္ကို ခက္ပါတယ္။ ဒါလက္ေတြ႕ မက်ဘူးလုိ႔ ဘယ္လိုဘဲ ေျပာေျပာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကေတာ့ ေရွာင္လဲြထြက္သြားလို႔ လုံး၀မရပါဘူး။ လုံး၀ မသင့္ပါဘူး။ ၾကည့္ပါေလ။ အခုဆိုရင္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဆိုတဲ့ကိစၥမွာ ႏိုင္ငံေတာ္အစိုးရ ကေတာင္ သေဘာတူေနပါၿပီ။ မျငင္းေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက နီးစပ္မႈ ရွိတဲ့ အေၾကာင္းကို ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေရးသေဘာတူခ်က္ဆိုတာကေတာ့ လိုကိုလိုသလို ၊ ရွိကိုရွိရမယ့္ အခ်က္သာ ျဖစ္ပါတယ္။
ကဲဗ်ာ . . . . . ။ ဘုံသေဘာတူထားတဲ့ ဘုံႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီခ်က္ မရွိေသးဘဲနဲ႔ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ေရးဆဲြတာျဖစ္ျဖစ္ ၊ အသစ္ေရးတာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ မျဖစ္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတူညီမႈ ဆိုတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္ကသာလွ်င္ ၂၀၀၈ ဖဲြ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒကို အသစ္ျပန္ေရးမွာလား ၊ ျပင္ဆင္တာကိုဘဲ လုပ္မွာလားဆိုတာကို ဆုံးျဖတ္ခ်က္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြက တိုက္ရိုက္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်လို႔ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီေန႔ အေျခအေနကို ၾကည့္လိုက္ရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရကိုယ္တိုင္က တစ္ႏိုင္ငံလုံး အပစ္ရပ္ေရးကို ႀကိဳးစားေနၿပီး အဲဒီေနာက္မွာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြေတြျဖစ္ေပၚလာေအာင္ ႀကိဳးစားေနတာကို ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရွာင္ဖယ္ဖို႔ မသင့္ပါဘူး။ စစ္မွန္တဲ့၊ တရားနည္းလမ္းက်တဲ့၊ တရားမွ်တတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပဲြ ျဖစ္ဖို႔ဘဲ လိုအပ္တယ္လို႔ ယူဆပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးေျပာခ်င္တာကေတာ့ အသစ္ေရးမွာလား ၊ ျပင္ဆင္မွာလား ဆိုတဲ့ (မလိုအပ္ေသးတဲ့) ကိစၥမွာ အခ်ိန္မျဖဳန္းသင့္ဘဲ ႏိုင္ငံေရးေတြ႕ဆုံေဆြးေႏြးေရး ကိစၥရပ္ ျဖစ္ေပၚလာေစဖို႔ကိုသာ အားသြန္ခြန္စိုက္ ဆက္လက္ေဆြးေႏြး အေကာင္အထည္ ေဖၚသြားသင့္ေၾကာင္းပါ ဗ်ာ .... ။
